We leven in lastige tijden met veel menselijk leed. Maar ook supply chains veranderen compleet van de ene op de andere dag. Zó zijn exportzendingen nog onderweg en verwacht je leveringen vanuit het buitenland binnen enkele dagen en zó mogen deze artikelen het land niet meer in of uit. Bizar.
En dan heb ik het nog niet eens over de supply chains van bijvoorbeeld kappers, horecazaken, pretparken en dergelijke die ineens opdrogen. Dat dit zou gebeuren, had niemand eind 2019 verwacht. Zo agile is geen enkel bedrijf, want je krijgt niet bedacht dat iets dat altijd al zo gaat van het ene op het andere moment zo radicaal anders wordt als vandaag de dag gebeurt.
Het biedt wel kansen. Samenwerking tussen allerlei bedrijven en groeperingen komt nu meer van de grond. Het coronavirus zorgt namelijk voor enkele belangrijke randvoorwaarden, zoals een burning platform en een gezamenlijk doel. Doordat alle bedrijven zich afvragen wanneer de business weer een beetje normaal wordt en doordat velen te maken krijgen met een forse en plotselinge omzetdaling zijn we ook meer geneigd elkaar wat meer te vertrouwen. We zitten namelijk allemaal in hetzelfde schuitje.
Het valt mij op dat klanten nu ineens wel meer worden benaderd met de vraag wat zij verwachten en hoe zij supply chain-problemen aanpakken. Hetzelfde geldt stroomopwaarts; leveranciers worden benaderd met de vraag welke aanleverproblemen zij verwachten. Het lijkt er sterk op dat onder de huidige druk samenwerken ineens wél kan.
Eigen gewin
Ik juich deze samenwerkingen natuurlijk alleen maar toe. Ik verwacht alleen dat deze nieuwe vormen van samenwerken, zodra de business weer enigszins normaal wordt, snel sneuvelen. Iedereen gaat dan waarschijnlijk toch weer meer voor het eigen gewin, want ja, de schade moet logischerwijs worden ingehaald. Het is natuurlijk veel beter als de ingezette vormen van samenwerking tussen fabrikanten, logistiek dienstverleners en retailers ook worden voortgezet als de wereld weer een beetje normaal wordt. Ik vrees alleen dat eenieder dan toch opnieuw voor eigen belang gaat en dat daardoor weinig echte lessen over ketensamenwerking worden geleerd.
Als je het mij vraagt is dat gewoon stom, om het maar eens plat te zeggen. Daarom is mijn advies vooral: ga nu de samenwerking met anderen aan, nu kan en moet het, maar zet deze ook voort als we met z’n allen in rustiger vaarwater komen. Dan leren we pas echt van een crisis.