Een paar weken geleden ontving ik bij een opdrachtgever die hoogwaardige meetapparatuur voor buizen maakt een technisch maakbedrijf uit de weegbusiness. Doel van het bezoek was om in vergelijkbare processen de ‘lessons learned’ te delen. De bedrijven hebben met elkaar gemeen dat voorraden gecentraliseerd worden en er nieuwe systemen komen. Aansluitend aan dit bezoek zijn we gezamenlijk naar een productiebedrijf gegaan dat aandrijfmotoren maakt, met hetzelfde doel natuurlijk.
Leuk, maar waarom is dat zo interessant? Heel simpel: steeds opnieuw blijkt weer dat dergelijke bezoeken leiden tot het delen van kennis en vooral ook ervaringen. Maar nog veel belangrijker wat mij betreft is dat helder wordt dat andere bedrijven vaak met dezelfde supply chain-uitdagingen zitten. Het eigen bedrijf is doorgaans niet uniek in de uitdagingen die het hoofd geboden moeten worden. Waarom doen we dergelijke bezoeken dan niet zo vaak, of alleen maar als er echt een concrete casus is?
Belevenissen delen
Er moet natuurlijk een verbinder zijn tussen de verschillende bedrijven als deze elkaar niet kennen. Deze rol kunnen externen natuurlijk prima vervullen, omdat zij bij meerdere bedrijven in de keuken kijken. Het kan natuurlijk ook een medewerker zijn met een behoorlijk netwerk buiten het eigen bedrijf. Die moet dan natuurlijk wel bereid zijn om dit netwerk in te zetten. Wat mij betreft geen probleem, want iedereen wordt daar op termijn beter van.
Het interessante van dergelijke bijeenkomsten is dat bedrijven het vaak leuk vinden om te laten zien wat ze doen. Trots zijn, heet zoiets en de passie voor het product druipt er vaak vanaf. Bovendien haalt iedereen er altijd wel iets uit, omdat je ziet dat andere bedrijven ook moeite hebben met het omgaan met de schaarste aan goede medewerkers, materialen, etc. Dergelijke bezoeken zijn ook niet bedoeld om een probleem op te lossen, maar om inspiratie op te doen om tot een goede besluitvorming te komen, zodat toekomstige problemen voorkomen worden.
Geen tijd
Ik hoor vaak dat bedrijven dergelijke bezoeken nooit hebben omdat er geen tijd voor is. Wat een onzin: er is geen prioriteit voor! Bij het recent afgelegde bezoek waren van één bedrijf meer dan tien personen aanwezig, waaronder de directie. Dan is het in elk geval belangrijk. Bovendien heeft het anders ook veel weg van ‘penny wise, pound foolish’. Ga je met (te) weinig mensen elders op bezoek, dan wordt een uitdaging niet integraal bekeken. Met als gevolg dat de kosten later veel groter zijn dan de kosten van die paar bezoekjes.
Ik heb zelf praktijkvoorbeelden gezien van een hoogbouwmagazijn met erg zware producten, ontvangstzones met een rare dock-indeling, een e-commercebedrijf dat een WMS aanschaft waarbij men een WMS eerder ziet als doel op zich dan als middel, of bedrijven die zaken maar blijven uitstellen in de hoop dat uitstel afstel betekent, omdat er bijvoorbeeld voor een WMS onvoldoende kennis en ervaring binnen het bedrijf beschikbaar is.
Wij zijn anders
Als ik als docent, interimmanager of consultant bij een opdrachtgever aangeef hoe andere, vergelijkbare bedrijven zaken hebben opgepakt, hoor ik regelmatig dat dit leuk is, ‘maar bij ons werkt dat niet zo’. Medewerkers bij deze opdrachtgevers kijken dan met name naar de details en niet van bovenaf naar de processen, om vervolgens te bepalen hoe die details opgelost kunnen worden. Ook is het vooral een manier om zelf relevant te blijven, vaak gedreven door het hebben van systeemkennis. En als je hierin blijft geloven, ontstaat er een self-fulfilling prophecy.
Realiseer je goed dat andere bedrijven ook tegen jouw supply chain-uitdagingen zijn aangelopen. Beter goed gejat dan zelf slecht bedacht. Als je het mij vraagt, zijn de supply chain-processen bij een bedrijf vaak niet zo bijzonder dat deze echt uniek zijn. Oké, de invulling verschilt nog wel eens per bedrijf, maar voor alle bedrijven geldt dat supply chain management betrekking heeft op ketensamenwerking en het voldoen aan de klantvraag.
Dit neemt natuurlijk niet weg dat bedrijven verschillende strategiën hebben, andere producten maken, een andere bedrijfscultuur hebben, etc. Desalniettemin zijn deze bedrijven op supply chain-gebied vaak niet bijzonder genoeg om uniek te zijn. Als je dit nu eens als uitgangspunt hanteert, wordt het veel gemakkelijker om bij andere bedrijven inspiratie op te doen. Het eindresultaat is dan ook altijd beter, omdat je meer openstaat voor ‘not invented here’.