Op het eind van het jaar kijken we vaak terug en supply chain management draait onder andere om samenwerking, vertrouwen en transparantie. In het kader van ‘practice what you preach’ een persoonlijke terugblik. De supply chain inhoudelijke terugblik op 2016 komt vast nog wel via anderen aan bod.
Het eerste jaar als zelfstandige zit er al weer op. Ik heb afgelopen jaar regelmatig de vraag gekregen hoe gaat het, wat ben je aan het doen en hoe bevalt het ondernemen? En hoe vaak ik wel niet de vraag heb gekregen wanneer ik mijn eigen control tower begin, kan ik echt niet meer tellen. Daarom deze terugblik.
Terugblik
Ik kijk erg tevreden terug op het eerste jaar als zelfstandige. Ik heb er met mijn vrouw en 2 kinderen goed genoeg van kunnen leven en dat was de minimale doelstelling voor het eerste jaar. Ik heb verschillende mooie dingen mogen doen. Bij de start was ik al direct finalist bij de verkiezing Supply Chain Interim Manager 2016. Dit, met dank aan BLMC, en de samenwerking onder andere middels blogs en columns met Supply Chain Magazine zorgen er toch voor dat je wat bekender wordt en dat is toch wel een belangrijke voorwaarde om zelfstandig te kunnen opereren. Overigens realiseer ik mij maar al te goed dat je daar niet van kunt leven. Een bekende artiest die niet wordt geboekt, zal zich toch alleen voelen, ondanks dat hij regelmatig in ‘de bladen’ staat.
In mijn eerste jaar heb Ik zo’n 20 studenten Logistiek als docentbegeleider of examinator mogen begeleiden of beoordelen bij het behalen van hun HBO diploma. Tevens heb ik gastcolleges/presentaties verzorgd over ketensamenwerking in de praktijk bij verschillende organisaties..
Opdrachten
Ik heb ook de kans gehad om bij meerdere bedrijven in de keuken te mogen kijken. Door een E-commerce bedrijf ben ik gevraagd om mee te denken om een concept op te zetten om met verschillende partijen cross border ladingen te bundelen. Bij een ICT distributeur heb ik in samenwerking met verschillende disciplines een plan opgesteld en uitgevoerd om de supply chain processen slimmer in te richten, met een interessante kostenreductie als gevolg. Een bedrijf dat gespecialiseerd is in het verpakken van kaas heeft mij benaderd met de vraag wat zij kunnen met supply chain management. Daar ben ik als interim manager gestart met het optimaliseren van (interne) supply chain processen. Het netwerk in food retail heeft er voor gezorgd dat ik met verschillende participanten in kaart ga brengen hoe het geluidsniveau bij de bevoorrading van supermarkten gereduceerd kan worden. We gaan dit vervolgens in 2017 ook in de praktijk toepassen en de resultaten publiceren. Kortom: veel meer klanten of opdrachtgevers dan ik vooraf had ingeschat, maar steeds enkele dagen per week per opdracht. Hierdoor hebben klanten voldoende tijd voor de dagelijkse werkzaamheden en ik spreid risico’s een beetje waardoor ik ook wat gemakkelijker beschikbaar ben. Overigens zijn de parttime werkzaamheden meer het gevolg van hoe het is gegaan dan dat het vooraf zo was gepland.
Niet altijd opdrachten voor mij
Ik heb ook niet alles zelf kunnen doen. Zo heb ik kunnen realiseren dat iemand anders in de USA processchema’s heeft opgesteld in de automotive wereld. Natuurlijk heeft ook niet elke vraag geleid tot werk om het maar zo te zeggen. Er zijn ook een paar dingen niet doorgegaan, omdat prioriteiten toch wijzigden, iemand anders voor die specifieke klus geschikter leek te zijn volgens de opdrachtgever of omdat ik het in het eerste gesprek, achteraf gezien, zelf heb verprutst. Opstaan en doorgaan, dat is dan ondernemen, denk ik dan maar. Toch is het wel balen.
Lessen
Ik heb het afgelopen jaar toch wel weer een paar lessen geleerd. Doe vooral wat je leuk vindt en waar je volgens anderen goed in bent. Hierdoor heb ik ook mogelijke opdrachten doorverwezen naar iemand anders. De tweede les, nog meer dan vroeger, was dat geduld een schone zaak is. Het voortraject duurt altijd langer dan je inschat en ‘pushen’ om het maar zo te zeggen, heeft geen zin. Gelukkig heb ik in mijn eerste jaar als zelfstandige alleen maar leuke dingen mogen doen en nooit de verleiding moeten weerstaan om te pushen. De zogenaamde ‘cold call’ heb ik ook niet gedaan. Dat is natuurlijk lekker, dus als het in de komende jaren zo blijft gaan, ben ik tevreden. Mocht het toch fout gaan met Supply Chain Insight, dan heeft het zeker niet aan de start gelegen.
De derde les is dat je voor je zelf altijd rustig moet blijven. In een loondienstverband heb je behoorlijke zekerheid over salarisbetaling, vakanties en gewoon werk hebben. Als zelfstandige heb je dat allemaal niet en moet je het gewoon allemaal zelf regelen. Een voorbeeld: ofschoon de domeinnaam al een jaar geleden door mij was vastgelegd, is inmiddels de website www.supplychaininsight.nl ook in de lucht.
Mijn belangrijkste les is toch wel dat je vooral gedreven moet zijn om problemen bij bedrijven echt op te lossen. Als je dit in de praktijk kunt en niet alleen maar in een mooi advies, dan begrijpt iedereen dat dit tijd en geld kost. Je moet er namelijk van leven, maar je hebt helemaal niet het gevoel dat je met sales of met werk bezig bent. Hoe lekker is dat!
Nu verder
2017 zie ik ook positief in, gezien de lopende salestrajecten (vreselijk woord), maar ja leven met wat meer onzekerheid gaat me tot op heden wel goed af. De vraag is natuurlijk hoe dat zal zijn als het wat minder wordt. Het voelt wel als weer opnieuw beginnen. Ik kan alleen maar eerlijk zijn en mijn stinkende best doen om dat te voorkomen. Ik heb tot op heden nog geen enkele spijt dat ik zelfstandig verder ben gegaan. Integendeel, wat is ondernemen leuk. In mijn retail tijd heb ik leren managen, sturen en coachen, maar ondernemen en besturen heb ik toch echt wel in de jaren daarna bij CAROZ geleerd. Het meest uit het oog springende voorbeeld hiervan is natuurlijk Speed Docking.
Tot slot wil ik alle klanten en relaties bedanken voor de samenwerking. De supply chain wereld is zo klein dat we elkaar volgend jaar vast wel op de één of andere manier tegen komen