We zijn werkzaam in de logistiek of in het vakgebied van supply chain management, dus we zijn zo goed als onze laatste prestatie. Daarom vieren we successen nauwelijks en kijken we eerder vooruit dan terug. In de achteruitkijkspiegel leven, heeft op zich ook weinig zin, maar een terugblik op wat het afgelopen jaar voorbij is gekomen, helpt weer wel in het bepalen van nieuwe doelen. Van wat reflectie kun je zelf leren en wellicht steken ook anderen er iets van op. Vandaar hierbij mijn persoonlijke terugblik op 2017.
Ik ben misschien wel de enige zelfstandig ondernemer die via LinkedIn of op de eigen website nooit iets vermeldt over opdrachtgevers of beschikbaarheid. Hoewel ik het hele jaar interim-opdrachten heb gedaan, zelfs bij opdracht-gevers die iedereen kent en in sectoren die alleen maar dubbele groeicijfers laten zien, doe ik dit niet. Ik vind dat ik door vermelding (te) gemakkelijk meelift op bekende namen, terwijl het volgens mij vooral gaat over wat ik gerealiseerd heb. Natuurlijk staat dit in mijn projectportefeuille. Als iemand echt wil weten wat hierin staat, dan hoor ik het wel.
Gelukkig vragen mensen mij regelmatig wat ik doe, voor wie ik werk en wat mijn tarief is. Ik ben vooral bezig met procesoptimalisatie binnen ons vakgebied: warehousing, change management, S&OP, distributie, voorraadbeheer, et cetera. Als tijdelijke vervanger van iemand of als trekker van een project. Soms overheerst de operationele kant, soms ligt de nadruk meer op tactische/strategische zaken (hoe wordt onze supply chain toekomstbestendig en hoe kunnen we dit plan succesvol implementeren?).
Een opdracht betreft nooit de optimalisatie van de volledige supply chain. Daar zijn bedrijven ook niet snel aan toe. In twee jaar tijd heb ik voor mijn meer dan vijftien opdrachtgevers nog geen enkele opdracht fulltime gedaan. Voor opdrachtgevers is dit handig, want de normale dagelijkse business aldaar gaat altijd door.
Het voordeel van parttime-opdrachten is dat ik altijd wel beschikbaar ben (ja, ja) en dat ik risico’s spreid. Het is dan wel ‘hollen of stilstaan’, maar in mijn geval was het in 2017 vooral hollen. Maar ja, als je alleen maar dingen doet die je echt leuk vindt (anders begin ik er niet aan), voelt het niet als werken. Voor wat betreft het tarief: dat is in mijn ogen een prijsdiscussie die alleen ontstaat als er weerstand is bij een potentiële opdrachtgever over de aanpak of over de mate van succes van de opdracht.
Activiteiten
Ook heb ik in 2017 weer een aantal studenten begeleid tijdens hun hbo-afstudeertraject voor de opleiding Logistiek en Economie en ben ik diverse keren de externe examinator geweest. Daarnaast ben ik freelance docent geworden (logistiek & economie en Supply Chain Management) bij de grootste opleider van werkend Nederland. Theorie en praktijk is toch een gave combinatie, wat mij betreft.
Tegelijkertijd is mijn inzet bij een kaasverpakker het afgelopen jaar het hele jaar doorgegaan en is het project rondom spitsmijdingen in Noord-Brabant verder uitgebouwd, met de Dakar Experience in september als hoogtepunt. Het eerste halfjaar ben ik vooral bezig geweest om de datakwaliteit in de agf-sector te verhogen. Een enorm verandertraject met veel stakeholders met elk hun eigen individuele belangen en prioriteiten. De tweede helft van het jaar ben ik met name door een grote e-commerce retailer ingezet voor het retourproces om het waardebehoud te verhogen. Tjonge, wat mensen al niet terugsturen en hóe, bizar af en toe!
Ook heb ik verschillende keren voor bedrijven een verhaal gehouden over procesoptimalisatie binnen supply chain management. Hier wordt toch nog wel vaak tegenaan gekeken als iets ingewikkelds en erg duurs, maar kleine stapjes vooruit leiden ook tot procesoptimalisatie. Dit betaalt zich altijd terug.
BETER
Wat ik vooral uit 2017 meeneem, is dat de inhoudelijke kennis/ervaring eigenlijk niets meer is dan een randvoorwaarde om te kunnen functioneren (je moet wel écht goed weten waar je het over hebt), maar dat succes vooral bepaald wordt door de zachte kant van ons vakgebied. Ik noem dat BETER: Betrouwbaar, Eerlijk, Team, Empathie en Resultaat. Een focus op de proces-output en daarbij hard op de inhoud en zacht op de relatie zijn, maakt het een stuk gemakkelijker. Het moet wel allemaal oprecht zijn, want mensen prikken dwars door ‘net alsof’ heen. Met deze aanpak wordt elke opdracht verlengd of uitgebreid, zo leert de ervaring inmiddels.
Uitdagingen
Voor 2018 is de doelstelling natuurlijk om gezond te blijven en de business minimaal gelijk te houden aan die van 2017, terwijl deze toch al met de helft was toegenomen ten opzichte van 2016. Dit jaar is het één keer gebeurd dat een prospect ‘nee’ zei, omdat deze vond dat het risico dat ik zelfstandig vanuit mijn eigen bv opereer te groot was. Deze opdracht heb ik dan ook naar een ander bedrijf doorgezet en dat heeft de klus succesvol geklaard. Ook goed.
Het zet je natuurlijk wel aan het denken over hoe ik om moet gaan met het luxeprobleem van schaalbaarheid in 2018. Misschien wel een nieuwe uitdaging, maar het geeft in ieder geval aan dat ik nog geen spijt heb gekregen van mijn besluit om als zelfstandige aan de slag te gaan, ondanks dat hieraan natuurlijk ook risico’s kleven. Wie weet brengt 2018 een lege agenda in plaats van een overvolle. Maar voorlopig ben ik nog aan het hollen, dus dat zijn zorgen voor morgen.
Ik wens iedereen een gezond en succesvol 2018 toe. Onze wereld is klein, dus de kans dat we elkaar op de een of andere manier tegenkomen, is best aanwezig.