Nederland en de rest van de wereld zijn in rep en roer. Rusland boycot belangrijke exportstromen, ebola verspreidt zich, bepaalde groeperingen domineren het nieuws en een mogelijke vulkaanuitbarsting dreigt wederom het vliegverkeer te ontregelen. Tijdens het Supply Chain Trend Diner 2014 van Supply Chain Media gaven professionals hun visie op een aantal belangrijke trends. Maar hoever staan deze eigenlijk écht van ons af, of ervaren we deze vandaag de dag al op onze eigen individuele manier? De vraag is dan vooral nog: hoe gaan we hier mee om?
Tegenstellingen
Daar waar de ene partij zegt dat IT een order winner is – alle bedrijven zijn immers wel bezig met IT-upgrades, en met tablets en apps krijgen we realtime inzichten in de logistiek – stelt een ander juist dat goede IT geen unique selling point is. Dat je juist moet werken aan winnende teams en moet investeren in medewerkers. Ook wordt gesteld dat cost cutting nu eenmaal de nieuwe realiteit is bij bedrijven, omdat marges onder druk staan en ze voornamelijk alles zelf willen doen. Een ander pleit weer voor specialisatie en meer samenwerking. Compleet andere visies als je het mij vraagt, maar de twee belangrijkste onbeantwoorde vragen die bij mij zijn blijven hangen zijn: wat wil je op supply chain gebied zijn voor wie en waar sta je als persoon of bedrijf over vijf jaar?
Plat slaan
Persoonlijk houd ik er van om zaken simpel te houden. De gepresenteerde trends zijn ongetwijfeld binnenkort via de website van Supply Chain Magazine te downloaden, daarom ga ik ze hier maar niet allemaal opsommen. Ik ben wel van mening dat alle trends teruggebracht kunnen worden tot de concretisering van het zogenaamde PBIO-model. Of zoals in de studieboeken genaamd Het Integraal Logistiek Concept.
Waar sta je over een paar jaar? Hoe stuur je transportstromen slim aan? Zelf doen of uitbesteden? Wat levert een tactische planning op? Welke systemen hebben een upgrade nodig? Welke aandacht besteden we aan onze mensen en welke realtime KPI’s (moet dat wel echt?) moeten we meten? Het zijn allemaal zaken die in dit model terugkomen.
Het model stond al in de eerste druk van ‘Werken met logistiek’ eind jaren tachtig. Ik zal het zelf ongetwijfeld nog niet volledig hebben doorgrond, maar voor mij is het wel een bevestiging dat mondiale gebeurtenissen gepareerd kunnen worden met dit model middels scenariodenken. Sterker nog, het afgelopen jaar heb ik regelmatig gezien dat kleinere bedrijven maar ook grote beursgenoteerde multinationals dit model gebruiken voor het integraal aansturen van hun logistiek, met een fundamentele koerswijziging tot gevolg. Theorie en praktijk dus. Heerlijk en lekker simpel!
Focus
De rode draad in de verschillende geschetste trends is wat mij betreft de enorme focus op het eigen product of merk. Bij productiebedrijven draait alles om het efficiënt maken van producten, softwareleveranciers bieden (standaard) sofware die met interfaces en add-on modules klantspecifiek gemaakt kan worden en voor transporteurs geldt dat een vrachtwagen altijd en vol moet rijden. Focus op de kerncompetentie is iets dat ik tijdens het diner en ook daarbuiten regelmatig hoor. Maar welke onderliggende problemen lossen we hiermee voor een klant op?
Klanten van vandaag willen hun producten toch steeds vaker per ommegaande ontvangen, ondanks dat de behoefte pas zojuist is ontstaan. Wat is dan de impact op de logistieke grondvorm en je voorraden? De klant van vandaag kan ook zo maar eens morgen je grootste concurrent zijn, zo hoorden we tijdens het diner. Ook kunnen er totaal andere en onverwachte concurrenten ontstaan, bijvoorbeeld door het gebruik van 3D printing. Hoe ga je hier dan pro-actief mee om? Zo’n diner maakt mij er in elk geval weer van bewust dat ik over dit soort vragen tijdens de uren in de auto moet nadenken.
Bij onze klanten zie ik het ook steeds vaker terug: de focus op kerncompetentie, de enorme drive op kostenreductie en ‘het vet’ is de afgelopen jaren weggesneden waardoor aanwezige kennis uit de organisatie vaak is weggelopen. Met dit in het achterhoofd, stelde ik recent bij een klant aan verschillende personen de vraag: was is jullie kerncompetentie? Je raadt het al, allemaal verschillende antwoorden.
Opvallend als je het mij vraagt, want hoe ga je dan trends omzetten in kansen? Het is geen verwijt wat mij betreft, maar trends je laten overkomen, is natuurlijk wel erg onverstandig. En als het je dan toch gebeurt, dan kun je altijd nog weg rationaliseren dat je er niets aan kon doen omdat je het zo druk hebt, toch? Voor mij ligt het antwoord op de vraag ‘hoe ga je om met trends’, sterk in je ogen openhouden, bewuste keuzes maken, specialiseren en samenwerken met anderen. Ik doe mee!